زنبور درمانی
زنبور درمانی به مفهوم استفاده از فراورده های زنبورعسل نظیر عسل، ژله رویال،
گرده گل، بره موم، زهر زنبور و غیره در درمان بیماری هاست. اجرای این شیوه درمان
به شکل سنتی قدمت بسیار زیادی داشته که پس از بررسی های جدید و تایید کار
پیشکسوتان هم اکنون به شکل علمی و آکادمیک در بسیاری از کشورهای دنیا اجرا می شود
به طوری که انجمن زنبور درمانی آمریکا با داشتن بیش از 2000 عضو از متخصصین مختلف
علوم پزشکی اطلاعات کامل و جامعی در خصوص این طب جمع آوری نموده است و مشغول تحقیق
در زمینه این فرآورده ها می باشد.
1)درمان با زهر زنبور ( Bee venom
therapy )
دستگاه نیش در انتها بخش پسین شکم قرار گرفته و شامل دو غده ی اسیدی، کیسه سم
و خود نیش است. نیش زنبور عسل (کارگر ) خارهایی دارد که در پوست جا می گیرند. وقتی
زنبور عسل تن خود را پس می کشد، نیش از شکم زنبور جدا می شود و نیش کماکان بر اثر
انقباض ماهیچه های خود به پیشروی در پوست ادامه می دهد. و در نتیجه زهر از کیسه
زهر وارد محل می گردد. زهر زنبور آثار زیر را بر روی دستگاه های مختلف بدن پدید می
آورد:
الف) دستگاه
عصبی :
· به طور مقطعی باعث کاهش درد می شود.
·
فعالیت
های ضد تشنجی را افزایش می دهد.
·
باعث
بهبود گردش خون مغز می شود.
ب) دستگاه قلبی –
عروقی :
· گشاد کننده عروق
·
جلوگیری
از لخته شدن خون
·
محرک
قلب
·
رقیق
کردن خون رگ ها و کاهش فشار خون
·
جلوگیری
از آریتمی
ت) دستگاه تنفس :
· گشاد کردن نایژه ها
·
خلط زدایی
·
خلط
آوری
2)عسل :
عسل نوعی ماده شیرین طبیعی است که به وسیله زنبور ها(کارگر ) از شهد یا تراوش های قسمت های زنده گیاهان و یا
از پسمانده شیره آن ها که توسط حشرات مکنده از قسمت های زنده گیاهان جمع آوری شده
تولید می گردد. ترکیبات شیمیایی گوناگون عسل روی انواع فرایند های بیولوژیک بدن
تاثیر می گذارند. آن ها ممکن است با هم دیگر و یا جدا از هم کار کنند. وقتی عسل
خورده می شود جذب آن از غشای مخاطی حفره دهانی و حلق شروع می شود بنابراین توصیه
می گردد که عسل اندک اندک مصرف شود و انسان آن را مدتی در دهان نگه دارد. بیشترین
میزان مصرف عسل در روز 60 تا 100 گرم است. میزان مصرف روزانه باید به 2 تا 3 بار
در طول روز تقسیم گردد عسل را می توان با شیر گرم ، چایی، قهوه، کاکائو، آب میوه،
لبنیات، ماست خامه و غیره مصرف کرد.
3)گرده گل :
ترکیبات شیمیایی گرده گل جمع آوری شده توسط زنبور(کارگر ) متفاوت است و تا حد زیادی به گیاهانی بستگی دارد
که زنبور بر آن ها می نشیند. گرده گل دارای اثرات دارویی و بیولوژیکی به شرح زیر
است:
سازش دهنده، ضد اسکلروز، تقویت کننده قلب، تثبیت کننده غشا، محافظت کننده در
برابر پرتو ها، آنتی اکسیدان، ضد مسمومیت ، ضد التهاب، تنظیم کننده حرکات دودی
روده و تقویت کننده سیستم ایمنی بدن
4)بره موم :
بره موم ماده رزینی است که از شکوفه تعدادی از درختان و بوسیله زنبور های عسل
جمع آوری و به عنوان ماده ای چسبناک در شکاف ها و درز ها در ساختمان کندو بکار می
رود. معلوم شده است که بره موم آثار بیولوژیک گوناگونی از جمله : ضدعفونی کنندگی،
ضددرد، ضدویروسی، ضدالتهابی، ضد قارچی، ضد انگلی و آنتی اکسیدان دارد.
5)ژله رویال :
ژله ی رویال نوعی از ترشحات غدد زنبور عسل است که به رشد زنبوران نابالغ یا
جوان در مراحل اولیه رشد و ملکه در تمامی طول عمر کمک می کند. این ماده بوسیله ی
غده های زیر حلقی موجود در سر زنبورهای کارگر ترشح شده و برای تغذیه زنبورهای جوان
مورد استفاده قرار می گیرد. ژله ی رویال اثرات آشکار آنتی اکسیدانی دارد. این ماده
پراکسیداسیون چربی را کاهش می دهد بنابراین باعث کاهش چربی خون می شود. این فرآیند
ها باعث کاهش خطر بروز آترواسکلروز، فشار خون اولیه و سکته می شوند. ژله رویال به
گشاد کردن رگ های خونی کوچک و بنابراین متعادل کردن گردش خون مویرگی در بافت های
عضله قلب کمک می کند.
