لارو درمانی


 استفاده از لارو مگس براي ازبين بردن بافتهاي نكروزه كه به لارودرماني، ماگوت تراپي و يا جراحي زنده معروف است به زمان آغاز تمدن بشر برمي گردد. بـرخلاف، عـدم تحمـل بيمـاران مبـتلا بـه زخم هاي عفوني به درمان، عمل لارودرماني در سرتاسر جهان به علت بازدهي بـالا، ايمـن بـودن و سادگي آن رو به گسترش استدلايل باليني براي استفاده از لارو درماني مخصوصاً در زخمهاي عفوني با باكتري هاي مقاوم بـه چندين دارو و وجود ناراحتي هاي جدي كه جراحي را غيرممكن مي كند متفاوت استمگسهايي كه بيشتر در لارو درماني استفاده ميشوند متعلق به مياز اختياري خانواده كاليفورده و جنس ( sericataLucilia ) مي باشند.

 اولـين گزارشها درباره استفاده از لارو براي درمان زخـمهـا بـه دوران باستان بازمي گردد. در آن زمانها اين روش به صورت گسترده در تمام دنيا مورد استفاده قرار  گرفته است. از قـرن 16 بـه بعـد پزشكان مختلف در جبهه هاي جنگ تـأثير لارو مگـسهـا را در درمان زخم ها در سالهاي گذشته گـزارش كردند.

اولين بار در سال1556 پزشك مخصوص هنـري سوم در فرانسه اهميت لارو مگـسهـا را در درمـان بيمـاري هـا گزارش كرد. در سال1827 سرپرست تيم پزشكي ارتش نـاپلئون اهميت لارو مگسها را در درمان زخمها گزارش نمود. در سـال 1860 در جريان جنگهاي داخلي آمريكا دو تن از پزشكاني كـه به مداواي مجروحان جنگي مي پرداختند، اين موضوع را گـزارش كردند. در سال 1920 افسر پزشك ارتش آمريكا كـه در جريـان جنگ جهاني اول براي مداواي زخمي ها به جبهـه هـاي فرانسـه اعزام شده بود، در حين كار زخم هاي دو سرباز زخمی نظـرش را جلـب كرد در زخمهاي اين سربازان تعداد زيادي لارو مگـس مشـاهده كرد و ناباورانه ملاحظه كرد كه در بدن آنهـا تـب وجـود نـدارد؛ زخم ها عفونت نكرده و در بهبودي زخم ها تسريع قابـل تـوجهي حاصل شده است

 امروزه نيز پزشكان از اثـرات معجـزه آسـاي اسـتفاده از لارو گونه هايي از مگس براي درمان برخي از انواع زخـم هـا اسـتفاده مي كنند. اولين مطالعات علمي درباره كـاربرد مـاگوتهـا (لارو حشرات) توسـط پزشكي به نام دكتر دبليواس باير آغاز شد

 در طــول دهــه 1920 و 1930 بــاير درمــان موفقيــت آميــز عفونتهاي استخوان و زخمهاي مزمن پا در بيش از 90 بيمار را با استفاده از ماگوتها گزارش كرد. كشف پني سيلين و داروهـاي سولفا در دهه 1940 باعث توقف در ماگوت تراپي شد

امـا در حال حاضر با ظهور ميكروبهاي مقاوم در برابر آنتي بيوتيـكهـا طب کل نگر دوباره بـه لارودرمـاني روي آورده اسـت . FDA در سال 2004 اين روش را تأييد كرده است. لارودرماني عـلاوه بـر آمريكا كه موج جديد استفاده از اين روش در آن كشور آغاز شده در كشـورهايي نظيــر انگلســتان و آلمــان نيــز بســيار رواج دارد به طوري كه تا سال2004 ،70هزار نفر در انگلستان با ايـن روش درمان شده اند

مكانيسم عمل لاروها


مكانيسم عمل لاروها به صورت ذيل مي باشد:

1 - در بزاق لاروها آنتي بيوتيك Allantoin وجود دارد كـه روي طيف وسيعي از باكتريها مؤثر است؛

2 - لاروها همچنين آمونياك توليـد مـي كننـد كـه خاصـيت ميكروب كشي بـالايي دارد و همچنـين pH زخـم را بـه حـدود 5/8 - 8 ميرساند كه در اين pH كلونيزه شدن باكتريها دچـار مشكل شده و بهبود زخم تسريع مي شود؛

3 - در قسمت سر لاروها نيـز موهـاي نـوك تيـز و فراوانـي وجود دارد كه برخورد فيزيكي آن با ميكـروبهـا سـبب نـابودي قسمت قابل توجهي از آنها مي شود؛

4 - لاروها موادي شبيه اينترلوكين 6 هم ترشح مي كنند كه سبب تسريع در بهبودي زخم و به وجود آوردن فيبروبلاسـتهـا مي شوند؛

5- لاروها همچنين با جنب و جوش و حركات فراوان خود در زخم كه ماساژ خفيفي به آن ميدهند، سبب خونرساني بيشتر به محل زخم مي شود؛

6 - اشعه ايكس كوچكترين تـأثيري روي لاروهـا نـدارد و فعاليت لاروها لحظه به لحظه زخم را كوچكتر مي كنند در حـاليكه با روش جراحي به علت اين كه همراه بـا برداشـتن قسـمت عفوني و نكروزه، قسمتي از بافت سالم هم توسط جراح برداشـته مي شود.

لاروها نسوج مرده را از بين مي برند و ساخت نسـوج زنـده و سالم را فعال ميكنند. زخم را از باكتريها پاكسازي مـي كننـد،در حالي كه به نسوج زنده و سالم آسيبي نمي رسانند. اين كرم هـا نسوج نكروزه و عفوني را مي خورند و بعد خودشان از زخم بيرون مي روند. لارودرماني روشي شناخته شده براي درمـان زخـم هـا و عفونت هاي مزمن است كه در دنيا انجام مي شـود. در ايـن روش لارو حشره استريل را پس از اين كه از تخـم بيـرون آمـد، روي زخم ميگذارند تا از نسوج مرده زخم تغذيه كنند. وقتي لاروها به مرحله بلوغ رسيدند، ديگر از زخم تغذيه نمي كنند، سپس آنهـا را تعويض مي كنند و لاروهاي ديگري روي آن قرار مي دهند

 

123movies